
"kabataan, pag- asa ng bayan...?"
isang nakakatuwang linya ng ating pambansang bayani si Gat Jose Rizal... para sa kanya ito'y hindi isang biro, dapat siniseryoso.
ngunit, sinabi kong ito'y nakakatuwa dahil mga tol, meron akong karanasan...
nung nakaraang linggo kasi alam nyo ba pumunta ako sa isang mall para magmasid-masid. tapos, habang naglilibot ako, may nakasalubong ako, isang grupo ng kabataan... lalaki at babae.
nung una hindi ko pinansin dahil katulad nila, alam ko tao rin ako. pero ito ang malupit mga pare, nakita ko sila na may suot ng "AKO MISMO" na kwintas. ang pagkakaintindi ko kasi don, kapag nagsuot ka ng ganun, dapat ikaw mismo may gagawin para sa bayan mo.
so eto na po tayo sa pinakamatinding bahagi ng istorya, habang nagmamasid ako sa kanila yung isa nagmura(syempre hindi ko na sasabihin yung sinabi nya). basta ayun, nagmura sya sa wikang ingles mga tol. sa sitwasyon, mukang nagkainitan na yata sila ng kasama nya. kaya ayon away sila! tapos dinala sila sa pinaka malapit na baranggay. yung isa nangatwiran pa sa guard at pinagmumura at sinabihan ng kung anu-ano ang guard sa ingles na salita(for sure si manong guard, nosebleed! haha!)
natawa ako nung una, pero habang tumatagal napag-isip-isip ko, nakakatawa ba talaga o nakakahiya ang nangyari? mga kabataang katulad ko ang nasangkot sa gulo kanina, kabataang mukhang nakalimutan na ang obligasyon para sa bansa.
aminado ako, bilang isang kabataan at isang tunay na PILIPINO nakakalimutan ko na may tungkulin pala ako para sa bayan. minsan mas pinipili ko magsalita ng ingles sa kadahilanang gusto kong magmayabang, mapuri at hangaan. isa pang dahilan, sabi nila mabuti daw na mahasa tayo sa ingles upang hindi tayo nahuhuli sa ibang bansa. AT ang pinaka dahilan sa lahat, "PARA SA OPORTUNIDAD NA MAKAKUHA NG MAGANDANG TRABAHO" sa ibang bansa man o dito lang sa Pilipinas.
sa totoo lang, ito ang mga isinasagot ko kapag nagbibigay ng essay ang guro namin sa english. at lahat kami ito ang sagot na kinamulatan. ngunit, sapat na ba ang mga dahilan na ito upang isantabi ang ating sariling wika at mas pag husayan pa ang pag-aaral ng wikang inges?
tila yata mas pinahahalagahan natin ngayon ang wikang hindi naman talaga sa atin...
isang patunay dito ay ang karatula ng CCP, na ang nakasulat ay: "CCP IS AN ENGLISH SPEAKING SCHOOL"... tama bang mas mas dapat ipagmalaki ang paaralang gumagamit ng wikang ingles? hindi ba tayo pwedeng magmalaki at ilagay sa karatula ng ating paaralan: "ANG ST.PAUL AY ISANG PAARALAN NA GUMAGAMIT NG WIKANG FILIPINO!!"
bakit ang wikang ingles lang ang ating ipinagmamalaki? sa paaralan dapat natin unag natutunan ang pagkamulat sa tunay na diwa ng wikang atin, ngunit mukang maski ang mga paaralan sa bansa ay walang pagmamahal sa bayan.
hindi na nakapagtataka na ang mga kabataan na aking nakasalubong ay walang pagmamahal sa sariling wika, dahil ang kinamulatan nilang mundo ay mundo ng mga taong hindi kayang ipagmalaki kung sino sila.mga kabataang hindi marunong magpahalaga sa wika.
ikinahihiya natin ang ating wika dahil sa gusto nating makipagsabayan sa agos ng panahon. hindi ko sinasabing salungat ako sa paggamit ng wikang ingles o kung ano pa man, ngunit ang nais kong iparating ay... sana bigyan ng importansya ang ating sariling wika. totoo, kakailanganin natin ang wikang inlges sa pagpanaog sa ibang bansa dahil walang makakaintindi sa iyo kung kakausapin mo ang mga dayuhan sa wikang Filipino. pero kung ang kakausapin mo lang naman ay kaibigan, kaklase, nanay at tatay mo na PURO naman Pilipino, ay mag-usap nalang sa wikang Filipino. wala namang dudugo ang ilong kapag nag-usap-usap sa sariling wika diba?
ikaw! bilang kabataan, patunayan mo at ipagmalaki sa iba, "AKO MISMO!, KABATAANG PILIPINO, ITATAGUYOD KO ANG WIKANG FILIPINO!" patunayan mo na hindi mali si Gat Jose sa pagbansag sa ating mga kabataan na tayo ang pag-asa ng bayan!
katulad nga ng sabi ko..."IBIGAY TODO MO, WIKA MO!!"